خب دگه

 این آخرین پست منه دوستیا

من 17 سالمه...

حرف دلم حرفیه ک تا حالا ب هیچکس نگفتم..نمیخواستم بگم ولى...

3 ساله ک دارم میریزم تو خودم...

بيمارى لا علاج دارم حلالم کنید...

همه چی از اونجا شروع شد...

ی آزمایش ساده که دکتر گفت:

چند تا چیز مشکوک داخلش هست...

باید چند تا آزمایش دیگه بدی...

از آزمایشگاه در اومدم...

فرداش واسه آزمایشای بعدی رفتم...

وقتی تموم شد با خیال راحت گفتم:من چیزیم نیست...

بعد ۳ روز واسه جواب آزمایش رفتم...

رفتم پیش دکتر تا جوابا رو ببینه...

بعد چند دقیقه سکوت گفتم:

دکتر دیدی چیزی نیست شما الکی گیر دادی...

تو چشام نگاه کرد...

گفتم:چیزی شده؟

 بعد یکم سکوت گفت:متأسفم...

گفتم:واسه چی؟!

چند تا برگه رو گذاشت کف دستم گفت:

مريضى بدى داری...

گفتم:بیخیال من جنبه شوخی ندارم...

نگام کرد.گفت: متأسفانه جواب سرطانت مثبته من خیلی متأسفم...

 الآن ۳ سال گذشته اما...

هنوز جوابه آزمایش اون روز رو دارم!

هنوزم نگاشون میکنم...با خودم میگم:

اینا همش خوابه اما...

اون منم ک تو خوابم!

باورش واسه خودمم سخته که سرطان کرم ريزى و اذيت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: