می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که

 پدر تنها قهرمان بود . عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود 

بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند .

تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.

تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود و

معنای خداحافـظ، تا فردا بود…!